9. Tam gdzie tańczą anioły

"Naucz się tańczyć człowieku bo w przeciwnym razie anioły nie będą wiedziały co z tobą począć"

                 Św.Ąugustyn

tam gdzie ziemia do nieba zmierza jak do domu

a niebo się ku niej łagodnie pochyla,

gdzie nie ma burz ani wichrów, błyskawic i gromu

błękit jest  tak przejrzysty jak skrzydło motyla,

tam drogi nie prowadzą, wody zawracają

tak jakby już dopłynęły do kresu i celu

i szepcąc w rytmie serca  melodię swą grają

jak srebrne dzwony na wieży pięknego karmelu...

tam czasem anioły na ziemie sfruwają

gdy je ludzka tęsknota smuci opętańczo

wbrew rajskiej etykiecie i wbrew obyczajom

rozkładają swe skrzydła i wokoło tańczą..

tańczą jak obłąkane, pióra w tańcu gubią

wirują w anielskim kręgu trzepocząc skrzydłami

i nikt nie wie czy tańczą bo po prostu lubią

czy też ziemia tak je urzekła swoimi cudami

życie swym słodkim rytmem ciała im zniewala

a dusze im zatruwa ciemną, grzeszną nutą

przeklinają świętości niepotrzebny balast

teraz tańczą ,może pózniej zajmą się pokutą...