34. Ożenek ropucha

nad jeziorem,gdzie bór stary,tataraki i szuwary

pieśnią, każdy dzień zaczyna cała liczna żab rodzina

chór prowadzi ropuch młody,rechocząc z resztą w zawody

głosem dżwięcznym i donośnym jak spiżowa tuba głośnym

(nie dziwota nadto siły,muchy latoś obrodziły

no a ropuch bez partnerki zachowuje wigor wielki)

wciąż frasuje się rodzina,to wbrew teorii Darwina!

ropuch singlem? to się godzi?wszak celibat żabom szkodzi!

kto zażabi brzeg jeziora? linię rodu kto podtrzyma?

a tu jesień przyszła wczoraj,jutro może nadejść zima!

tak ropucha zachęcają do ożenku lub przygody

prokreację zachwalając aż ten skłonił się do zgody

poznał żabkę wdzięczną wielce,uwił miłe gniazdko w błocie

dał wybrance swoje serce-teraz oczekują pociech...

lecz powstał problem gardłowy z którym się uporać trzeba

muchy śpią już snem zimowym, a miłością żyć się nie da!