29.Możesz zapomnieć albo możesz kochać

nie myśleć już, nie kochać, może i zapomnieć

w niepamięć się otulić, tak jak w miękka chustę

bo stałość to tylko miraż miłości dozgonnej

wspomnienia są tak ulotne a słowa są puste...

ale przecież miłość czasu się nie lęka

nie boi się pustki, ni zapominania

jak świerszcz za kominem co cichutko ćwierka,

gdy odeszło lato a z nim pora grania

nie zagubi się w świetle nie zbłąka w ciemności

choć gdy zamknie oczy, to śni o ramionach

nie pomyli cię z nikim dzisiaj ni w wieczności

codzienność jej nie grozi,wieczność nie pokona

chociaż jej nie ma, jednak ciągle jest zażyła

zabiera ci pamięć przyszłość i marzenia

jaka by była, gdyby jeszcze była?

chociaż już odeszła -niebo tam gdzie ziemia..

wspomień dotyka częsta myśl niepłocha

możesz zapomnieć albo możesz kochać