55. Legenda zamku Dunnottar

gdzie czas zawraca i traci znaczenie

gdzie się splatają wszystkie przestrzenie

i słychać dzikie krzyki mew w przestworzach

-zamek murami schodzi aż do morza

(strzeż się wędrowcu błędnej kipieli

-inni zginęli co tu płynęli)

w zamku rozbrzmiewa studzienne echo

co tlen odbiera ludzkim oddechom

straszliwa pustka błyszczy tam w lustrach

wiedźmy oddają się swym uciechom

mamią i zwodzą dzielnych żeglarzy

błędne ogniska palą na plaży

syrenim śpiewem na groźne skały

wepchnąć potrafią nawet korsarzy

(strzeż się wędrowcu błędnej kipieli

inni zginęli co tu płynęli)

legenda głosi jak wszechświat stara

kto się do brzegu przybić postara

i zwieść się nie da podłym podstępom

może zapomnieć o swych koszmarach

zamek otworzy mu swe podwoje

krużganki ciemne,wielkie pokoje

prastare księgi,złoto,klejnoty

będzie mógł zabrać jak dobro swoje

złe wiedźmy wpadną w groźne kipiele

na wieżach dzwony jak w kościele

radosne dźwięki przestrzeń zbudzą

i czasu znowu będzie wiele..