65. Wciąż jest we mnie wiosna

 chociaż czas uparcie swoją nić rozwija

wszystko co tak piekne zdarza,przemija

chociaż barwy płatków odbiera i kwiatom

we mnie wciąż jest wiosna

we mnie wciąż jest lato

marzeń minionych nagłe przebudzenie

iskierki nadziei byłych tęsknot lśnienie

dawne zwątpienia pamięcią zdobione

co przewidywalne

i co niewiadome

płomienne słońca wschody i zachody

zlote upały i srebrzyste chłody

wspólne wedrowki aż na koniec świata

wiecznie z głową w gwiazdach

nadal z sercem w kwiatach....